Τα σημειωματάρια του Καμύ, είναι μια όαση έμπνευσης. Με λίγες γραμμές έγραφε τα σημειώματα του, ως κάτι σαν υπενθυμίσεις, ως λέξεις που ξεκλειδώνουν το μυαλό του για μια μελλοντική εργασία, ένα στόχο. Γραμμένα από το 1935 έως το 1951, σφύζουν από νοήματα διαρκώς επίκαιρα. Ένα σημείωμα του λοιπόν ήταν το εξής: «..κομφορμισμός, το πιο σοβαρό πρόβλημα που τίθεται στα σύγχρονα πνεύματα..».
Ο κομφορμισμός έχει διάφορες όψεις. Από τη μια είναι η μειωμένη προσπάθεια, το λέει και η λέξη ετυμολογικά. Δε χρειάζεται να κάνεις πολλά, έχεις τόσο πολλά «έτοιμα». Από την άλλη έχουμε έναν άλλο αντίστροφο κομφορμισμό, αυτόν της διαρκούς αντιδραστικότητας. Τίποτα δεν πάει καλά, ε και αφού δεν πάει καλά τι να προσπαθείς τώρα να κάνεις.. Η απάθεια ή η ανεδαφική αντιδραστικότητα δεν είναι καλός σύμβουλος για τη δημοκρατία, για την ελευθερία, για τη ..δίαιτα..
Θέλω μια δίαιτα, αλλά να μην πεινάω καθόλου..
Ο κομφορμισμός της δίαιτας έχει πολλά πρόσωπα. Είναι συνηθισμένο να πρέπει να αντιμετωπίσει ο διαιτολόγος τη ζώνη άνεσης (“comfort zone”) του θεραπευόμενου. Θέλει ο θεραπευόμενος να αλλάξει πράγματα και πρέπει, αλλά πολλές φορές πάσχει στη δράση. Ξεκινάει μια δυο ημέρες, μια εβδομάδα, αλλά γρήγορα γυρνά πάλι στον παλιό εαυτό.. Ή εφαρμόζει μια δίαιτα πιστά για κάποιο αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και ύστερα έρχεται πισωγύρισμα..
Ο κομφορμισμός δεν είναι μόνο συνειδητός, ούτε μόνο ασυνείδητος. Εγκαθίσταται με τη βοήθεια της βιομηχανίας θεάματος, τροφίμων και κοινωνικής δικτύωσης. Το «ξεβόλεμα» δε χρειάζεται, γιατί πολλά γίνονται εφικτά ακόμα και με μειωμένη προσπάθεια.
Με όρους ατομικής βελτίωσης δυσκολεύει η επίτευξη εξέλιξης και αλλαγής. Ακόμα και σε μια διαδικασία δίαιτας αδυνατίσματος είναι σημαντικό το ξεδίπλωμα ενός ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ, που σημαίνει αλλαγή, εξέλιξη, σύνδεση της επιβράβευσης με την προσπάθεια και όχι ενός ΣΤΑΘΕΡΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ, που σημαίνει σταθερή ποιότητα, σταθερή ταυτότητα του «εγώ είμαι», σύνδεση της επιβράβευσης με το αποτέλεσμα. Το ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ αφήνει πίσω τα «αν» και ασχολείται με τα «πως». Εμπεριέχει δράση, πειραματισμό. Έτσι είναι η αλλαγή.
Για κατακλείδα
Ένας αγαπημένος ακτιβιστής ο Περικλής Κοροβέσης έλεγε για έναν εμπειρικό διαχωρισμό που κάνει στους ανθρώπους, έλεγε υπάρχουν αυτοί που δηλωνουν πως «μπορούμε να κάνουμε κάτι» και αυτοί που δηλώνουν «δε γίνεται τίποτα». Αυτοί οι δεύτεροι κατά τον Κοροβέση είναι οι ζηλωτές του τίποτα. Έχουν παραιτηθεί από τα δικαιώματα τους και ζουν χωρίς πρωτοβουλίες, αποδεχόμενοι ενοχικά πολλές φορές αδικίες που συμβαίνουν.
Λοιπόν, «μπορούμε να κάνουμε κάτι», ακόμα κι αν αρχικά υπάρχουν δισταγμοί και απογοητεύσεις του τύπου «δε γίνεται τίποτα», χρειάζεται μια γενναία προσπάθεια είτε από ειδικούς, είτε από ηγέτες που θα μπορούν να εμπεδώσουν το ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, της προσπάθειας να κάνουμε κάτι, και της εξέλιξης. Ας πέσουμε κάτω, θα ξανασηκωθούμε..
#nutribertz #mporoumenakanoumekati #anticonformist #nutripolitics #διαιτολόγος_τρίπολη